Uit een eerder verzonden nieuwsbrief
Werken & zwangerschap in deze tijd
Een volger attendeerde mij erop om het boek Vrije Geboorte te lezen tijdens mijn zwangerschap. Daar ben ik heel dankbaar voor!
Vrije Geboorte
Graag wil ik een stukje met je delen uit dit boek, omdat dit boek volledig in lijn ligt met onze visie en zo ook ons boek Financieel Vrij, waarbij het belangrijkste uitgangspunt is om de leiding over je eigen leven terug te pakken.
Stukje uit het boek Vrije Geboorte
‘Het is inmiddels (hopelijk) duidelijk dat het heel waardevol is om de tijd en ruimte te nemen voor je zwangerschap. Het probleem is echter dat de meesten van ons erg weinig tijd en ruimte hebben. Het tempo van de maatschappij, en vooral de werkende maatschappij, staat haaks op het tempo van een zwangere vrouw (en van een jonge moeder). Terwijl zich binnenin je het wonder van nieuw leven voltrekt, gaat de wereld gewoon door. Er is weinig ruimte voor bezinning en stilte. Doorgaan is in de moderne wereld belangrijk, doorgaan en groeien. Maar er is weinig plaats voor het gegeven dat rust en ontvankelijkheid noodzakelijk zijn voor volwaardige groei.
Er zijn wel allerlei regels om zwangere werknemers te beschermen. Zo heb je recht op langere pauzes en hoef je geen zware werkzaamheden te verrichten. In mijn ervaring zijn dit soort regels echter vaak lapmiddelen. Je hebt bijvoorbeeld weinig aan een langere pauze als je in een kantoorgebouw zit en niet de gelegenheid hebt om tijdens die pauze ook echt te ontspannen. Het is dan wel wettelijk verplicht om als werkgever een ruimte met een bed beschikbaar te stellen, maar uit eigen ervaring en uit de verhalen van andere zwangere vrouwen weet ik dat daar vaak weinig van komt. Dit geldt ook voor de verplichte kolfruimtes.
Wrijving
We krijgen van de Nederlandse overheid zestien weken de tijd om (hoog)zwanger te zijn en een kind te baren. Daarvoor en daarna moet je gewoon weer volledig beschikbaar zijn om te werken. Veel vrouwen hebben echter meer tijd nodig om (tijdens de zwangerschap) tot rust te komen en (na de zwangerschap) een nieuwe balans te vinden. Ik heb de tegenstrijdigheid tussen mijn behoeften tijdens de zwangerschap en de druk van de maatschappij als heel verwarrend ervaren. Vooral tijdens mijn tweede zwangerschap vond ik het moeilijk om in een omgeving te werken waarin snelheid en formele regels erg belangrijk waren (ik werkte in een callcenter).
Allerlei protocollen waar ik het voorheen ook niet echt mee eens was, maar waar ik nog wel ‘enigszins doorheen kon surfen, gingen mij nu echt dwarszitten. Gesprekken mochten niet langer dan een paar minuten duren, terwijl het soms om rampzalige verhalen ging van mensen die naast de formele adviezen ook wel begrip konden gebruiken. Niet alleen de telefoongesprekken, ook de duur tussen de gesprekken en je pauzes werden tot op de seconde bijgehouden. Ik kon me hier steeds minder aan conformeren, omdat ik het nut van deze regeltjes minder kon inzien. Mijn vrouwelijke, gevoelige, zwangere instelling stond haaks op de mannelijke bedrijfscultuur en dat zorgde voor spanning.
Na de geboorte
Na de geboorte van Lotus moest ik, zoals alle werkende vrouwen, na tweeënhalve maand weer aan het werk. Ik heb uiteindelijk maar een week gewerkt, maar ik herinner mij die ochtenden dat ik uitgeput van de nachtvoedingen nog even snel de borst gaf, voordat ik naar mijn werk vertrok, nog levendig. Het was een periode vol dieptepunten.
Tegenhanger van dit soort frustraties is dat zwangerschap een geweldige kans is. Een kans om te ontdekken wat je bezielt en waar je blij van wordt. In sneltreinvaart kwam ik erachter dat ik ongelukkig werd van deze baan en dat ik ermee moest stoppen. Ik had het beeld dat het voor een spiritueel persoon niet uitmaakt wat voor werk je doet; het gaat er niet om wat je doet maar hoe je het doet. De onopvallende verlichte Indiase meester die straatveger is van beroep, zoiets… Als liefhebber van The Work van Byron Katie dacht ik dat het het gevolg van een overtuiging was dat ik het niet volhield om mijn werk te doen; de overtuiging dat ik te moe was, of dat ik het niet aankon et cetera. Er viel een last van me af toen tot me doordrong dat het tegenovergestelde het geval was: ik ging gebukt onder de overtuiging dat ik het zou moeten kunnen!’
Tegenstrijdigheid
Er zijn natuurlijk ook vrouwen die graag zo lang mogelijk doorwerken. Sommigen zijn gezegend met werk waar ze zich echt in kunnen uitdrukken – werk waar hun hart naar uitgaat – voor anderen is het meer een vlucht om de confrontatie van ‘de reis naar binnen’ niet aan te hoeven gaan. Ook zijn vrouwen bang dat ze minder interessant zijn voor hun omgeving en – met name – voor hun partner, wanneer ze niet of minder gaan werken. Opvoeddeskundige Jeanne Meijs vindt dat het erbij hoort om een offer te brengen als je kinderen krijgt:
‘In deze maatschappij wordt dit offer vaak als iets zeer ongeëmancipeerds gezien. Er is sprake van een rare tegenstrijdigheid: in de emancipatiegolf is het recht van de vrouw om te werken bevochten, maar het moederschap wordt nu juist ondergewaardeerd. Als je strak in het pak gaat werken krijg je waardering, maar als je ”fulltime opvoeder bent komt volgens de maatschappij je ontwikkeling in het gedrang.’
Niet iedereen kijkt neerbuigend tegen het moederschap aan. Een succesvolle hoogzwangere moeder vertelt over de kwaliteiten van het moederschap en de manier waarop ze naar haar toekomstige rol kijkt:
‘Het wonder van een nieuw leven, van een zwangerschap zie ik als een waar godsgeschenk. Voor mij is het ook hulp. Hulp om uit de trein van het voortrazende leven te stappen. En dan voor een langere periode dan een fijne retraite van een dag of vijf. Hulp bij het maken van keuzes om werkelijk voor dit nieuwe leven te kiezen. Zelf heb ik een eigen bedrijf waardoor ik nu, drie weken voor de uitgerekende datum, nog steeds aan het werk ben. Maar … wel vanuit huis. En met het vooruitzicht dat ik pas weer terugga als dat voor mij klopt. In ieder geval blijf ik de eerste vier à vijf maanden thuis. Ik zou het ook echt niet anders willen. Voor mij is het een keuze. De tijd met dit nieuwe leven heb ik veel liever dan wat voor vakanties of materiële zaken ook. Dus kies ik, en mijn partner ook, ervoor om financieel flinke stappen terug te doen. Ik ben heel blij met deze keuze.’
Herwaardering
Ik weet niet wat de oplossing is voor de tegenstrijdigheid tussen de behoeftes van een zwangere vrouw en wat het werkende bestaan van haar vraagt.
Een kleine stap in de goede richting zou in ieder geval langer zwangerschaps- en bevallingsverlof zijn. Veel vrouwen gaan tijdens hun zwangerschap en in de periode erna over hun grenzen.
Hierdoor kunnen stress en allerlei klachten ontstaan, waardoor weer de kans op een gecompliceerde bevalling of post-partum periode toeneemt. Niet alleen het welzijn van de moeder, ook dat van het babytje is dus in het geding. Al met al denk ik dat er in onze cultuur een grondige herwaardering van het moederschap nodig is.
Een herwaardering die echt feministisch is, en niet alleen maar vrouwen dezelfde rechten wil geven als mannen. Want vrouwen zijn nu eenmaal anders dan mannen, ze hebben een ander lichaam met andere behoeften.
Het is belangrijk dat wij de tijd en ruimte krijgen om het wonder van nieuw leven in ons te laten voltrekken. Tijdens de zwangerschap, maar ook in de periode na de geboorte. En ook negen maanden later, als een moeder haar kind nog steeds de borst wil geven (negen maanden na de geboorte krijg je van je werkgever geen verlof meer om te kolven, terwijl de Wereldgezondheidsraad adviseert om minstens twee jaar ‘borstvoeding te geven).
Volgens mij is dit geen utopie, maar een nieuwe koers die alleen wij vrouwen zelf kunnen inzetten. Hoe meer wij naar ons hart luisteren, hoe meer we deel gaan ‘uitmaken van een maatschappij waarin naar je hart luisteren de norm is.’
*** Einde stukje boek ****
Ik kon gewoon niet stoppen met lezen, want op het gebied van het ter wereld brengen van een kindje was ik me by far nog niet bewust van wat de werkelijke mogelijkheden zijn vs. hetgeen wat je voorgespiegeld krijgt. Er gaat een wereld voor me open!
Daar waar mijn eerste zwangerschap heel moeizaam verliep (in het ziekenhuis), heb ik er dit keer gek genoeg alle vertrouwen in! Zeker nu ik weet hoeveel invloed ik hier ZELF op heb.
Groet,
Janneke van den Brink
Financieel Vrije Vrouw
P.S. 1 juni a.s. om 15:00 uur maken wij de winnaars bekend van de 1 op 1 sessie met Jacco en mij, waar je al je vragen kunt stellen. Wil jij deze ook graag winnen? Laat een recensie achter voor ons boek Financieel Vrij!
We hebben al 2 fantastisch mooie 1 op 1 sessies gehad met 2 winnaars. Zou jij ook graag willen dat wij gratis een blik werpen op jouw situatie en je verder helpen? Laat dan een recensie achter!
Onze dank is GROOT!
Veel Gebeurd: Beleggingsportefeuille, Baby op Komst, en Podcast Update
Ontdek de laatste ontwikkelingen: herverdeling van onze beleggingsportefeuille, voorbereiding op een vrije geboorte, en de tweede aflevering van onze podcast “Get Lost with Janneke & Janneke”. Lees meer over onze ervaringen en tips in deze nieuwsbrief!
Samen sterk voor Nicole’s gezin
Ontdek hoe we de afgelopen weken grote stappen hebben gezet, waaronder het succes van mijn boek ‘Financieel Vrij’ en onze recente emigratie naar Portugal. Lees over onze nieuwe woning, de aankomende gezinsuitbreiding en mijn reis naar financiële vrijheid. Bestel mijn boek nu en begin jouw eigen avontuur naar een onafhankelijk leven!
